دانش

۴ مطلب در فروردين ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

افراد سیگاری علاوه بر اینکه خودشان دچار بیماری های متعددی در اثر کشیدن سیگار می شوند، دیگران را که در اطراف او هستند و از این بو استشمام می کنند نیز از این بیماری ها بی نصیب نمی گذارند! در این مطلب شما را با بیماری های شایعی که گریبان گیر افراد سیگاری هست آشنا می کنیم.

 

سرطان ریه :

ابتلا به سرطان ریه در سیگاری‌ها ، بیست برابر غیر سیگاری‌هاست. در حقیقت سیگار کشیدن عامل خطر اصلی بروز سرطان ریه است. ایجاد سرطان ریه مستقیماً با تعداد سیگارهای کشیده شده در روز، مدت سیگار کشیدن و محتوای قطران و نیکوتین سیگارهای کشیده ارتباط دارد. اکثر کسانی که به‌ علت سرطان ریه می‌میرند، سیگاری هستند.

 

سیگاری‌های افراطی ۲۵- ۱۵ بار احتمال بیشتر برای مرگ ناشی از سرطان ریه نسبت به غیرسیگاری‌ها دارند و تنها ۲۰-۱۵ سال از سیگار کشیدن می‌گذرد تا سرطان ریه ایجاد شود و تعداد کمی از بیماران با این بیماری بیش از ۵ سال زنده می‌مانند. خطر سرطان ریه بین سیگاری‌های غیرفعال یا تحمیلی نیز افزایش یافته است. بسیاری از مواد موجود در دود سیگار – بویژه هیدروکربن‌های چند حلقه‌ای آروماتیک – ممکن است در سرطان زایی شرکت داشته باشند.

 

افراد سیگاری ‌٤٠ درصد بیش از افراد دیگر در معرض ابتلا به آب مروارید هستند

 

سکته قلبی : 

افراد سیگاری ۴ برابر افراد غیرسیگاری مستعد بیماری‌های قلبی هستند. نیکوتین موجود در سیگار، سطح اکسیژن دریافتی قلب را کاهش می‌دهد و باعث افزایش ضربان و فشار روی قلب می‌شود. هر یک مرگ از پنج مرگ بر اثر بیماری قلبی مستقیما با سیگار کشیدن مرتبط است. سیگار کشیدن احتمال سکته را تا ۲ برابر افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهند که با سیگار کشیدن اکسیژن کمتری وارد خون شود؛ قلب به سختی می‌تپد، در نتیجه خون لخته شده و رگ‌ها بسته می‌شوند و خونی به مغز نمی‌رسد و در نهایت سکته فرد سیگاری را به همراه دارد.

 

پوکی استخوان :

منواکسید کربن یکی از اصلی‌ترین گازهای سمی در خروجی اگزوز اتومبیل و دود سیگار است، میل ترکیبی این گاز با خون بسیار بالاتر از اکسیژن است. این گاز باعث کاهش قدرت عمل اکسیژن در خون افراد سیگاری حرفه‌ای تا ‌١٥ درصد می‌شود. استخوانهای افراد سیگاری تراکم خود را از دست داده و به راحتی شکسته می‌شود همینطور زمان التیام یافتن و جوش خوردن آنها پس از شکستگی تا ‌٨٠ درصد افزایش پیدا می‌کند. 

 

استخوانهای افراد سیگاری تراکم خود را از دست داده و به راحتی شکسته می‌شود

 

از دست دادن موها : 

با تضعیف سیستم ایمنی افراد سیگاری در اثر مصرف مواد دخانی، بدن این افراد مستعد ابتلا به انواع بیماریها از جمله «لوپوس اریتماتوز» می‌شود که این بیماری می‌تواند عامل از دست دادن موها، ایجاد زخم‌ در دهان، جوش‌های پوست روی صورت، سر و دست‌ها شود.

 

تأثیرات سیگار در طی دوران بارداری:

زنان بارداری که سیگار می‌کشند در معرض خطر بیشتری برای سقط جنین و مشکلات دیگر مانند خونریزی ، جدا شدن جفت جنین و حاملگی خارج از رحم قرار دارند. احتمال تولد نوزادان با وزن کم یا مرده در زنان سیگاری بیشتر است. احتمال ایجاد برخی نقص‌های مادرزادی مانند شکاف کام نیز وجود دارد. زنانی که سیگار می‌کشند همچنین ممکن است از زایمان زودرس و مسائل ناباروری رنج ببرند.

 

سیگار باعث تخریب لایه محافظ مابین شبکیه و عروق خونی شده 

 

پوست :

در افراد سیگاری چروک های پوست بیشتر و در سنین کمتری نسبت به افراد غیر سیگاری ظاهر می شود. سیگار باعث کاهش کلاژن پوست می شود (کلاژن مسئول کشسانی پوست است) و پوست را شل می کند. خطوط پوستی از لب‌های فوقانی و تحتانی انتشار می‌یابد. خطوط کم عمق روی چانه و فک تحتانی و صورت ظاهر می‌گردد و سبب لاغری و زرد رنگ شدن پوست می‌شود.

 

افراد سیگاری، 8 تا 20 سال پیرتر از سن واقعی خود به نظر می رسند. 10 دقیقه کشیدن سیگار باعث کاهش اکسیژن رسانی پوست به مدت یک ساعت می شود. اغلب سیگاری ها یک رنگ خاکستری روشن در پوست صورتشان دارند که بعد از ترک سیگار از بین می رود. نیکوتین موجود در سیگار، عروق خونی را تنگ و جریان خون را کم می کند. سیگار کشیدن باعث تأخیر در ترمیم زخم پوستی می شود.

تغییر رنگ انگشتان،قطران موجود در دود سیگار در اثر استعمال مستمر دخانیات روی انگشتان و ناخنها جمع شده و باعث تغییر رنگ آنها به قهوه‌ای مایل به زرد می‌شود.

 

سیگار در مدت کوتاهی باعث زردشدن دندان ها می شود

 

چشم : 

سیگار در ابتلا به بسیاری از بیماری های شایع چشم مانند: پوسیدگی لکه زرد شبکیه ناشی از سن (دژنرسانس ماکولا)، گلوکوم (آب سیاه) ، کاتاراکت(آب مروارید) و تنبلی چشم (آمبلیوپی) به عنوان عامل خطرساز محسوب می شود. بسیاری از این بیماری ها منجر به کاهش غیرقابل برگشت بینایی می شوند. سیگار باعث کاهش سطح خونی مواد آنتی اکسیدان می شود. این مواد وظیفه محافظت از سلول های شبکیه چشم را بر عهده دارند.

 

سیگار باعث تخریب لایه محافظ مابین شبکیه و عروق خونی شده و منجر به کاهش خونرسانی، تحریک و ایجاد بافت اسکار (زخمی) می شود. سیگار باعث می شود که بدن در معرض رادیکال های آزاد قرار گیرد که باعث آسیب سلولی و نرسیدن مواد مغذی به شبکیه و عدسی چشم می شود. مونوکسیدکربن دود سیگار باعث کاهش اکسیژن رسانی و در نتیجه افت دید در شب می شود.

افراد سیگاری ‌٤٠ درصد بیش از افراد دیگر در معرض ابتلا به آب مروارید، کدر شدن عدسی چشم و ممانعت از عبور نور و در نهایت نابینایی هستند.

 

زخم معده : 

استعمال دخانیات مقاومت معده را در برابر باکتریها پایین می‌آورد؛ همچنین باعث تضعیف معده در خنثی سازی اسید معده و مقاومت در برابر آن بعد از غذا خوردن و بر جای ماندن باقیمانده اسید در معده و در نتیجه تخریب دیواره آن می‌شود. زخم معده افراد سیگاری به سختی درمان می‌شود و احتمالی بهبودی آن تا زمانی که فرد سیگاری اکثرا اندک است. 

 

به علت کاهش اکسیژن در جریان خون سیگاری ها عفونت های لثه دیر ترمیم می شود

 

دهان و دندان و لثه : 

سیگار در مدت کوتاهی باعث زردشدن دندان ها می شود. خمیردندان های مخصوص افراد سیگاری در بازار وجود دارد که حاوی مواد ساینده بیشتری نسبت به خمیردندان های معمولی است. اما باید توجه داشت که اثر این خمیردندان ها موقتی بوده و درمان قطعی این بدرنگی دندان ها، ترک سیگار است. دندان های افراد سیگاری نسبت به سایرین، استعداد بیشتری برای تشکیل جرم و پلاک میکروبی دارد که هردو ، عامل بیماری های لثه هستند.

 

به علت کاهش اکسیژن در جریان خون سیگاری ها، عفونت های لثه دیر ترمیم می شود. عفونت و بیماری های لثه از شایع ترین علل از دست رفتن زودهنگام دندان ها هستند.از دیگر آثار سیگار بر دهان می توان به بوی بد دهان و ابتلا به سرطان دهان اشاره کرد.بسیاری از سیگاری ها نسبت به بی حسی موضعی مقاوم هستند و با وجود تزریق ماده بی حسی دندانپزشکی، همچنان درد را حس می کنند.

 

گردآوری: بخش سلامت و بهداشت بیتوته


  • علی مهتابی فام
  • ۰
  • ۰

جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود و در دوران نوجوانی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و با بالا رفتن سن کاهش می یابد، گرچه ممکن است این عادت تا بزرگسالی هم ادامه یابد. آمارها نشان داده است که ناخن جویدن در نوجوانان با افزایش قابل توجه رفتارهای بدون تمرکز و بروز مشکلاتی در مراحل گذر در زندگی فردی و احساس بی ثباتی مرتبط است.

چگونه ناخن جویدن کودکان را ترک دهیم؟
براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، عنوان شده است که جویدن ناخن در مجموعه اختلالات وسواسی-اجباری دسته بندی شده و با آن مرتبط است.

بر طبق طبقه بندی بین المللی بیماری ها می توان گفت که جویدن ناخن که همراه با “دیگر اختلالات رفتاری و احساسی بوده و شروع آن معمولا در دوران کودکی و نوجوانی اتفاق می افتد، طبقه بندی می شود”، مانند مکیدن انگشت شست، و انگشت در بینی کردن.

چرا کودکان ناخن می جوند؟
جویدن ناخن یک عادت نامناسب است و علت دقیق آن قابل بحث است. یکی از دلایل ناخن جویدن می تواند ریشه در فاکتورهای فامیلی داشته باشد، هرچند این علت که آیا فاکتورهای خانوادگی مربوط به تقلید رفتار ناخن جویدن در سایراعضای خانواده و یا ریشه های ژنتیکی، تاثیر دارد یا خیر، هنوز ناشناخته است.

عوامل روان شناختی اصلی که با این رفتار مرتبط هستند شامل، استرس، نگرانی، اضطراب و خلق و خوی غیر متمرکز است. در واقع می توان گفت عادت ناخن جویدن در کودکان مکانیزمی است برای مقابله با شرایط استرس زا و از طرف دیگرهم عدم فعالیت مناسب (فعالیت کم، خستگی) ، گرسنگی و یا پایین بودن اعتماد به نفس ممکن است باعث ناخن جویدن در کودکان شود.

تصور می شود که ناخن جویدن در کودکان یک رفتار خودکار و غیرعادی است.

محققان معتقدند که در برخی کودکان عادت ناخن جویدن با اختلالات روانپزشکی همراه است و حداقل یک اختلال مرتبط با روانپزشکی در بیش از دو سوم کودکانی که به کلینیک روانپزشکی مراجعه می کنند وجود دارد. جالب این که بیشتر از نیمی از والدین این کودکان، حداقل یک بیماری روانپزشکی داشتند، به ویژه اختلال افسردگی حاد.

بیماری های روانی که اغلب در رابطه با ناخن جویدن کودکان و نوجوانانی که به درمانگاه بهداشت و ارجاع داده می شوند، شامل:

اختلال کمبود توجه، بیش فعالی، اختلال اضطراب جدایی، اختلال تومور، اختلال وسواس فکری، عقب ماندگی ذهنی، اختلال افسردگی حاد، اختلال اضطراب عمومی و اختلال هراس گزارش شده است.

بیش از یک چهارم کودکان و نوجوانان به یکی از این اختلالات دچار بودند. در نهایت، رفتارهای کلیشه ای مانند لرزیدن لب، کوبیدن سر، برداشتن پوست و کشیدن مو در بیش از 60٪ کودکان مبتلا به ناخن جویدن هم مشاهده شده است.

عوارض ناخن خوردن
در اغلب موارد، عوارض ناخن جویدن بیشتر به صورت نامناسب شدن شکل ظاهری انگشتان بوده و منحصرا در حوزه زیبایی جای می گیرد. با این حال، در برخی موارد شدت ناخن جویدن، بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر می گذارد.

به طور اجتماعی ناخن جویدن عادت ناخوشایندی است که می تواند باعث تحقیر، سرکوب های احساسی و آسیب های اجتماعی شود. علاوه بر اثرات روحی روانی و سلامتی، ناخن جویدن به طور کلی از نظر دیگران نوعی رفتار ناخوشایند در نظر گرفته می شود.

از طرفی برخی افراد، به جویدن ناخن کفایت نکرده و ناخن را قورت می دهند و می خورند. این کار می تواند پیامد های بسیار بدی برای فرد داشته باشد. در واقع، ناخن خوردن می تواند باعث کوتاه شدن پایه ناخن و یا حتی درد های شدید معده و یا خونریزی معده شود. علاوه بر این، ناخن خوردن می تواند منجر به پارونیشیا، عفونت های باکتریایی ثانویه و ویروس هرپس سیمپلکس از ضایعات تبخال دهانی شود.

سایر اثرات فیزیکی ناخن خوردن مربوط به دهان و دستگاه گوارش است. بثورات پوستی، ناراحتی سیستم گوارش، مشکلات دندان و ترک های کوچک در ناخن ها از عوارض این عادت نامناسب است.

همچنین ناخن جویدن ممکن است باعث آبسه شده و به لثه آسیب برساند. یکی دیگر از عوارض ناخن جویدن این است که ممکن است عفونت ها و باکتری ها را از راه ناخن به دهان و در نتیجه بدن منتقل کند.

ناخن خوردن، همچنین می تواند به اختلالات تمپورومندیبولار منجر شود. این عادت نادرست می تواند خطر ابتلا به عفونت پوسیدگی گوارشی را هم در دستگاه گوارش افزایش دهد .این اختلال بیشتر در کودکان مشاهده می شود.

راهکارهایی برای درمان ناخن جویدن کودک
به طور کلی، ناخن جویدن یک وضعیت حاد و نگران کننده نیست و این عادت اغلب به مرور زمان از بین رفته و خود به خود حل می شود ؛ بنابراین ممکن است در موارد خفیف، درمان خاصی لازم نباشد زیرا در موارد خفیف، ناخن جویدن منجر به عواقب جسمی یا اجتماعی مهمی نمی شود.

با این وجود، ناخن جویدن در صورتی که با سایر اختلالات همراه باشد، نیاز به مراقبت های ویژه دارد. برای درمان این عادت ، ابتدا سابقه پزشکی کودک (از جمله جنبه های روان شناختی) و معاینه کامل پزشکی صورت می گیرد.

 علل جویدن ناخن,علت جویدن ناخن در کودکان

جویدن ناخن یک عادت نامناسب است و علت دقیق آن قابل بحث است

 
اضطراب منتشره
هدف ازروش های درمانی، مدیریت مواردی برای از بین بردن استرس کودک و ارائه پشتیبانی، انگیزه و کمک به نگرانی های کودک است. کلید موفقیت این است که کودک یا نوجوان انگیزه لازم برای ترک این عادت را داشته باشد.

در درمان غیر دارویی معمولا مداخلات رفتاری دروسوسه ناخن جویدن در نظر گرفته می شود.با این حال، تغییر عادت، زیربنای درمان رفتاری بوده و اجزای اصلی تغییر عادت عبارتند از آموزش، آگاهی، آرام سازی، پاسخ رقابتی و جایگزینی.

چگونه ناخن جویدن کودکان را ترک دهیم؟

روش های معمول دیگر هم شامل اعمال ماده بد طعم بر روی ناخن، مجازات و یا یادآوری کودکان برای متوقف کردن ناخن جویدن است که ممکن است موثر باشد ؛ اما این روش احتمال دارد که اضطراب را افزایش دهد.

مشغول کردن کودک و یا ترغیب آن ها به انجام کارهای دستی مانند نواختن موسیقی، تمرین و فعالیت های ورزشی یا استفاده از توپ های کوچک مخصوص می تواند موثر باشد.

داروی جلوگیری از خوردن ناخن
برای ترک عادت ناخن خوردن، علاوه بر درمان های رفتاری و غیر دارویی، از درمان های دارویی هم استفاده می شود. در این میان، مهار کننده های بازجذب سروتونین می توانند در مدیریت ناخن خوردن موثر باشند.

این مهارکننده ها به ویژه در موارد شدید موثر هستند. این داروی مهارکننده عوارض بدی نداشته و به خوبی در بیماران استفاده می شود. در گزارش های موردی، لیتیوم در کمک به بیماران افسرده و کودکانی که عادت به ناخن خوردن دارند ، برای غلبه براین عادت مزمن اثربخش است.

داروی کلسترول خون
داروهای دیگری که ممکن است در درمان ناخن جویدن استفاده شوند شامل N-acetylcysteine ​​ است که دارای اثرات آنتی اکسیدانی است و برای پیشگیری از اضطراب بیمار مفید است. اما باید اضافه کرد که اثربخشی این دارو تقریبا کوتاه مدت است.

در مورد بروز این عادت در کودکان باید اضافه کرد که کودکان از بزرگسالان آسیب پذیر تر و حساس تر بوده و در هرنوع اختلال و درمان، باید تمام موارد تحت نظر پزشک صورت یافته و جوانب احتیاط کاملا رعایت شود. درمان مداوم برای جلوگیری از پیامدهای منفی این عادت نادرست در کودکان به صورت پیگیری منظم و توجه به تمام رفتارهای فردی کودک است.

 

منبع: nabzema.com


  • علی مهتابی فام
  • ۰
  • ۰

جلوگیری از خر و پف

تا قبل از این پیدا کردن راهی برای جلوگیری از خر و پف و یا خمیازه کش ها عوض کردن جای خواب یا بیدار کردن آنها بود، اما تحقیقات جدید امیدی را در دل این افراد روشن کرده. اولین کار این است که جلوی آپنه خواب را بگیرید.

 

آپنه خواب زمانی اتفاق می افتد که عضلات گلو بیش از حد استراحت می کنند و مسیر جریان هوا را مسدود می کنند، و باعث می شود فرد در حال خواب نتواند نفس بکشد. گاهی این اتفاق صدها بار در یک شب رخ می دهد و باعث خواب آلودگی در طول روز، و افزایش مشکلات سلامت از جمله ناراحتی قلبی می شود.

 

اما اگر مشکل آپنه خواب ندارید و انواع بالش ها را هم امتحان کردید، چند ورزش مفید است که شاید بتواند مشکلاتتان را حل کند. یک تیم تحقیقاتی برزیلی روی تعداد و شدت صدای خر و پف 22 مرد و 17 زن تحقیق کرده است، آنها کسانی که مشکل خر و پف داشتند را به دو گروه تقسیم کردند، به یک گروه آموزش داده شد از نوار های بینی، تمرین نفس عمیق، و سه بار شستشوی بینی در روز استفاده کنند.

 

گروه دیگر هم دستور داشت سه مرتبه در روز راه بینی خود را شستشو دهد و اما آنها در کنار این کار باید 8 دقیقه تمرینات ورزش زبان و کام را نیز که از تمرینات بهبود صحبت کردن و قورت دادن مشتق می شد سه بار در روز انجام می دادند.

 

خر و پف به دلیل لرزش بافت نرم و ماهیچه هایی که مسیر عبور هوای فوقانی را تشکیل می دهند ایجاد می شود. به همین دلیل تمرین دادن عضلات این ناحیه منطقی به نظر می آید. سفت کردن این عضلات می تواند جلوی خر و پف را بگیرد.

افراد شرکت کننده در تحقیق هفته ای یکبار توسط پزشکان معاینه می شدند تا مطمئن شوند ورزش ها را انجام می دهند. و سپس بعد از سه ماه دوباره تعداد و شدت خر و پف های آنها را اندازه گیری کردند.

 

محققان در کسانی که ورزش ها را انجام داده بودند بهبود قابل توجهی مشاهده کردند، فرکانس خر و پف آنها تا 36 درصد پایین آمده بود و شدت صدا نیز تا 59 درصد.

 

در ادامه ورزش هایی که این گروه انجام دادند را به شما آموزش می دهیم:

 

1- نوک زبان خود را به سقف دهان فشار دهید و 20 مرتبه به طرف عقب بکشید.

 

جلوگیری از خر و پف

 

2- 20 مرتبه زبان خود را به سقف دهان بچسبانید و فشار دهید.

 

درمان خر و پف کردن در خواب

 

3- در حالی که نوک زبان را به پشت دندان های جلوی خود می چسبانید پشت زبان را 20 مرتبه به سمت پایین فشار دهید.

 

درمان سریع خر و پف

 

4- 20 مرتبه کام نرم و زبان کوچک را بلند کنید.

 

راههای پیشگیری از خر و پف

 

5- با استفاده از انگشت اشاره، عضله گونه خود را از دندان ها دور کنید، برای هر سمت 10 مرتبه این کار را تکرار کنید.

 

ورزش برای پیشگیری از خر و پف

 

6- وقتی در حال خوردن هستید، بجوید، سپس همینطور که غذا را فرو می دهید بدون سفت کردن عضلات گونه زبان را تا سقف دهان بالا بیاورید.

 

ورزش برای جلوگیری از خر و پف

 

درست مانند دیگر تمرینات اگر این موارد را نیز دنبال نکنید از مزایای آن بهره ای نخواهید برد. برای مثال اگر 6 ماه به باشگاه بروید و سپس دیگر این کار را نکنید تا همیشه متناسب نخواهید ماند. پس اگر می خواهید دیگر خر و پف نکنید این تمرینات را همیشه انجام دهید. 3 مرتبه شستشوی بینی در طول روز نیز توصیه می شود،

 

منبع:salamatnews.com


  • علی مهتابی فام
  • ۰
  • ۰

پریودی معمولا پنج تا هفت روز طول می کشد و فاصله پریودی ها معمولا بیست و یک تا سی و پنج روز است. پریودی در خانم های مختلف متفاوت است و گاهی زودتر یا دیرتر از پریودی قبلی شروع می شود یا گاهی بیشتر یا کمتر از پریودی قبلی به طول می انجامد. در برخی موارد در یک ماه دو بار پریودی را تجربه می کنید که به دلایل مختلف این اتفاق می افتد.


علائم دوبار پریود شدن در ماه
اگر در زمانی غیر از زمان پریودی، خونریزی مشاهده کردید نشانه پریودی دوم در ماه است. در این حالت باید ببینید خونریزی به صورت لکه بینی است یا پریودی. اگر خونریزی به صورت پریودی باشد باید هر چند ساعت نوار بهداشتی را عوض کنید. خون در این حالت به رنگ قرمز روشن است. اگر خونریزی به صورت لکه بینی باشد مقدار آن بسیار کم است به طوری که نیازی به استفاده از نوار بهداشتی نیست اما برای جلوگیری از کثیف شدن لباس می توانید از نوار بهداشتی استفاده کنید. در این حالت خون به رنگ قهوه ای یا قرمز تیره است.

در بیشتر موارد خانم های باردار در سه ماهه اول بارداری لکه مشاهده می کنند.


دلایل دوبار پریود شدن در ماه
معمولا فاصله بین پریودی ها در بزرگسالان بیست و یک تا سی و پنج روز و در نوجوانان بیست و یک تا چهل و پنج روز است. اگر چرخه پریودی شما کوتاه تر شد احتمالا پریودی در ابتدا یا انتهای ماه اتفاق می افتد بنابراین زمان بندی پریودی خود را بدانید تا در این موارد مطمئن باشید پریودی شما به تعویق نیفتاده است.

اگر چرخه پریودی شما به صورت ناگهانی کوتاه تر شد به یکی از دلایل زیر است:
- پرکاری تیروئید
- شروع یائسگی
- بلوغ
- استرس
- کاهش وزن شدید یا افزایش وزن شدید
- قرص های ضدبارداری
- بیماری
- فیبروئیدهای رحمی یا کیست های رحمی

در برخی موارد، برخی مشکلات مانند سقط جنین با پریودی اشتباه گرفته می شود. خونریزی پس از سقط جنین شدید می باشد بنابراین اگر فکر می کنید باردار هستید و خونریزی شدید مشاهده می کنید به پزشک اطلاع دهید.

لکه بینی در بارداری طبیعی است. اما هر گونه خونریزی که در طول بارداری مشاهده کردید به پزشک اطلاع دهید.

بیماری های مقاربتی نیز باعث ترشحات و خونریزی می شوند.

 فاکتورهای خطرناک در خصوص دوبار پریود شدن در ماه:
اگر سابقه خانوادگی در زمینه کیست، فیبروئید یا یائسگی زودهنگام دارید، احتمال دوبار پریود شدن در ماه برای شما بیشتر است. اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:

 - درد لگن که بعد از دو روز از بین نرود
- پریودی شدید
- لکه بینی یا خونریزی بین پریودی که با پریودی دوم اشتباه گرفته شود.
- تکرر ادرار
- درد در هنگام نزدیکی جنسی
- گرفتگی عضلانی شدیدتر از حالت نرمال پیش از پریودی
- لخته های تیره در هنگام پریودی
- عوارض دوبار پریود شدن در ماه

تغییر در چرخه مانند دوبار پریود شدن در ماه نشانه مشکل یا بیماری است. در این حالت به پزشک مراجعه کنید. خونریزی زیاد باعث کم خونی و کمبود آهن در خون می شود. پزشک مقدار آهن خون را بررسی می کند و با انجام سایر آزمایشات، دلیل خونریزی غیر طبیعی را تعیین می کند.


علائم کم خونی شامل:
- خستگی
- سردرد
- ضعف
- سرگیجه
- تنگی نفس
- ضربان قلب نامنظم
- درمان دوبار پریود شدن در ماه
 
درمان این مشکل به دلیل آن بستگی دارد. اگر به طور طبیعی چرخه پریودی شما کوتاه تر شده است یا تازه پریودی شما شروع شده است نیاز به درمان نیست. پزشک در صورت کم خونی به شما مکمل های آهن می دهد.

اگر خیلی پریود می شوید با پزشک درباره قرص های ضد بارداری صحبت کنید. این قرص ها باعث تنظیم پریودی و جلوگیری از کم خونی ناشی از خونریزی شدید می شوند.


کم کاری تیروئید
اگر کم کاری تیروئید دارید به این معنی است که غده تیروئید شما غیر فعال است. در این صورت بدن هورمون تیروئید به اندازه کافی تولید نمی کند. پزشک به شما قرص های خوراکی می دهد که کمبود هورمون تیروئید را جبران کنند.
 
- یائسگی:
اگر یائسگی شما در حال شروع شدن است پزشک هورمون درمانی یا مصرف استروژن را به شما توصیه می کند. در این حالت پریودی شما منظم می شود تا این که کم کم یائسگی باعث ناپدید شدن پریودی می شود.

اگر در زمانی غیر از زمان پریودی، خونریزی مشاهده کردید نشانه پریودی دوم در ماه است.


- فیبروئیدها و کیست ها:
اگر فیبروئید یا کیست داشته باشید پزشک یکی از روش های درمانی زیر را پیشنهاد می کند:

 - استفاده از دستگاه IUD باعث جلوگیری از پریودی شدید می شود اما باعث کم شدن فیبروئیدها نمی شود.

- عمل جراحی ام آر آی؛ این عمل در دستگاه اسکن ام آر آی انجام می شود و پزشک فیبروئید و کیست را از بین می برد.

- عمل امبولیزاسیون شریان رحمی؛ در این عمل جریان خون ورودی به رحم را مسدود می کنند در این حالت فیبروئیدها کوچک شده و از بین می روند.

- عمل میومکتومی شکم که با استفاده از جراحی باز شکم انجام می شود و عمل هیسترکتومی که در آن رحم برداشته می شود.

- هورمون آزادکننده گنادوتروپین
این قرص ها برای درمان فیبروئیدها استفاده می شوند. این قرص ها باعث مسدود شدن تولید استروژن و پروژسترون می شوند بنابراین به صورت موقتی یائسه می شوید. این امر باعث جلوگیری از رشد فیبروئیدها می شود و باعث از بین رفتن آن ها می شود. پزشک این قرص را هنگامی تجویز می کند که می خواهد شما را برای عمل جراحی آماده کند.

- استرس:
گاهی اوقات تغییر روش زندگی باعث افزایش استرس می شود. بنابراین سعی کنید ورزش کنید، قرص مصرف کنید و از گفتار درمانی استفاده کنید. این کارها باعث کاهش استرس می شوند.

آرامش برای سلامتی شما مهم است بنابراین در هنگام استرس از پذیرفتن کارها و مسئولیت های سنگین اجتناب کنید.

- افزایش یا کاهش بیش از حد وزن:
درباره دلایل ممکن برای افزایش یا کاهش بیش از حد وزن با پزشک صحبت کنید. او به شما کمک می کند وزن خود را تحت کنترل قرار دهید.
 
- واکنش به قرص های ضد بارداری:
قرص های ضدبارداری هورمون ها را به بدن معرفی می کنند. برای انتخاب بهترین قرص ضد بارداری باید قرص های مختلف را امتحان کنید و بهترین قرصی که با بدن شما سازگار است را انتخاب کنید. چند ماه طول می کشد بدن با یک قرص خاص سازگار شود. بهتر است درباره آنچه پس از مصرف قرصی جدید اتفاق می افتد و واکنش های بدن با پزشک صحبت کنید و اطلاعات لازم را کسب کنید.

- نتیجه:
در خصوص تنظیم چرخه پریوده و تعادل هورمونی با پزشک همکاری کنید. تغییر زمان پریودی نشانه به وجود آمدن مشکل یا بیماری است بنابراین در هنگامی که خونریزی غیرطبیعی مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. ممکن است چند روش درمانی برای تنظیم پریودی شما استفاده شود اما درمان باعث افزایش چرخه پریودی می شود.

- آماده شدن برای ملاقات با پزشک:
پزشک سوالاتی درباره علائم مشکل شما می پرسد بنابراین سعی کنید پیش از ملاقات آمادگی پاسخگویی داشته باشید. جواب سوالات به پزشک کمک می کند بهترین روش را برای درمان شما انتخاب کند. سوالاتی که پزشک می پرسد شامل:

- طول پریودی شما چقدر است؟ آیا پریودی شما طبیعی است؟

- از چه زمانی فاصله بین پریودی های شما کوتاه شده است؟

- خونریزی شما چقدر طول می کشد؟

- خون خروجی چه رنگی است؟

- شدت خونریزی چقدر است؟

- آیا خون به صورت لخته است؟ بزرگی لخته ها چقدر است؟

- آیا علائم دیگری دارید؟

برای تعیین طول چرخه پریودی از روز اول پریودی بشمارید. روز اول پریودی روز اول چرخه است و روز اول پریودی بعدی روز آخر چرخه است. شمارش چرخه پریودی به شما کمک می کند در صورت وجود مشکل متوجه شوید و اطلاعات درست در اختیار پزشک قرار دهید.

 

منبع: drnematolahi.com

  • علی مهتابی فام